| Dit moet wel een heel vrolijk persoon zijn, bedenk ik me als ik aankom bij Petroto Villas. Blauw, geel, rood, groen, de vierkante huizen prijken op de heuvel. De heuvel zelf is versierd met keien, alsof het een trappenterras is dat bij het zwembad eindigt. Ik moet denken aan de architect Gaudí, de vrolijkheid, maar de vergelijking gaat eigenlijk niet op, want deze villa?s zijn uniek. De maker moet wel een persoon zijn met gevoel voor smaak en oog voor detail.
Ik zet de motor van de auto uit, hier moet ik echt nog even langer naar kijken. Dan wordt er op mijn raam geklopt. Filippos, de eigenaar. ?Kom, kom?, zegt hij, ?van vlakbij is het nog mooier.? Samen rijden we naar boven. De openlucht open haard is aan, de bloemen staan in bloei, trappetjes, palen en hoekjes, echt alles heeft bijzondere stenen en op de paden lopen zelfs patronen. Eigenaar Filippos Tom Sofos en zijn familie houden niet van half werk, én ze zijn graag vrolijk. Filippos wilde een speciale en rustige plek voor zijn gasten. En dat hebben ze gemaakt. Het lijkt wel een meesterwerk, een levenswerk. Het meeste werk is met de hand gedaan door vaklui. En eigenlijk alles is wel met de hand bewerkt en hebben ze alleen maar natuurvriendelijke materialen gebruikt. Hij lacht en ik ben betoverd, ook van zijn glimlach.
?Welke kleur wil je? vraagt hij.
?Rood?, zeg ik.
?De kleur van de liefde.?
?En passie, en... precies goed voor deze plek,? zeg ik.
Filippos brengt me naar mijn eigen rode villa, mét houten privétoegang in de vorm van een brug. Van binnen is het knus, maar ruim en authentiek met hoeken en vormen. Deze betovering wordt niet snel verbroken. In de tuin bekijk ik mijn panoramische uitzicht en wacht op mijn vrienden die iets later zijn vertrokken vanmorgen. Een ding weet ik zeker: ook hun mond valt open van verbazing. Lees verder bij Eliza Was Here... |